Maandag 26 Juli
Het zou vandaag beroerd eindigen :-( maar laten we eerst met de vrolijke zaken beginnen. We beginnen met uitslapen en ontbijten. Alhoewel uitslapen hier best lastig is met een zonnetje wat al vroeg staat de branden.
Ik (Ronald) dobber al vroeg in het zwembad. We hebben trouwens een klein probleem met de pool. Er lekt water weg. Vanochtend kwam Jim (vriend van eigenaar) dit beoordelen. Ze pakken lekker door want einde dag is het netjes gefixed door een lokal bedrijf waar ze blijkbaar goed en snel mee kunnen schakel. Want wees eens eerlijk Italiaans en snel....meestal hoor ik " Domani" (=morgen)
De hele ochtend hangen we lekker rond het huis , in de tuin en in het zwembad. Heerlijk. De dames willen graag weer naar de Zee. Is ook goed te doen een half uurtje rijden. Dus een plan voor de middag. We hebben een beetje zitten googlen en de keuze is gevallen op het strand van Punta Secca. Kleinschallig, pittoresk en met een charmante dorpje en de vuurtoren als droom decor. Klopt allemaal en het was goed vertoeven. Zelfs een strand waar je ook prima kan snorkelen. Na een paar uurtjes is het mooi geweest. We doen op een kneuterig terrasje nog een heerlijk drankje en dan is gaan we retour naar de Villa.
Deze keer zand strand |
De vuurtoren van Punta Secca |
Vanavond gaan we buiten de deur eten in Monterosso. Ligt prachtig op de berg en kan je blijkaar goed eten (tip van een local). Maar het liep even anders. In het donker op een van de binnenweggen let ik (Ronald) even niet op missen een bocht en klappen op een paar rots blokken. Dikke schade en man wat had ik er de ballen van. Ik was best even van slag. Iedereen is geschrokken maar er is alleen materieele schade en verder is iedereen ok. Maar de schade is serieus en verder rijden is geen optie.
Even de ANWB bellen werkt hier toch even anders. We hebben een nummer via de verhuur van Road assistance maar die spreken alleen Italiaans. We hebben ook geen idee waar we zijn. Straatnamen zijn hier niet vanzelf sprekend.
Mirian blijft de road assistance bellen (hopen op iemand die engels spreekt). Ik bel ondertussen onze hulplijn (Ian en Jim). Ik verval in herhaling maar wat een super sympathieke en hulpvaardige mensen zijn dit. Jim komt onze kant op (we blijken 200 meter van zijn huis te staan..wisten we niet). Jim brengt onze kinderen terug naar de Villa. Dat is een zorg minder.
Wij blijven wachten op de sleepwagen. Miriam heeft ondertussen met " handen en voeten" en met behulp van een lokale Italiaan (bestuurder van een passerende auto die langs kwam) uitgelegd wat er aan de hand is en waar we ons bevinden.
Beelden zeggen genoeg :-( |
We zien op een gegeven moment de sleepwagen wel rijden maar die kan ons blijkbaar niet vinden. Ondertussen is Jim weer terug (en zijn vrouw was ook al gearriveerd ...lopend....om ons mentaal ter ondersteunen). Jim gaat achter de sleepwagen aan om hem naar de crash locatie te navigeren. Wat een verhaal maar uitiendelijk wordt ons huur bak opgetakeld. Wij kunnen met Jim mee rijden. We krijgen eerst nog wel een rondleiding is zijn huis (werkelijk prachtig). Ze zijn onzettend vriendelijk en meelevend. Om 23:30 zijn we weer thuis.Kids zijn het allemaal al weer kwijt en zitten lekker achter netflix. Wij gaan even bijkomen met een fles drank.
Zoals Miriam het samenvat..met jou is het nooit saai.
Ciao tutti
2 opmerkingen:
Sodeju… alles voor een spannende blog zeg…blij met
Het goede einde
Sodeju… alles voor een spannende blog zeg…blij met
Het goede einde
Een reactie posten